AKLIM HEP SENDE

Edebiyatkulisi

0 Beğenme

Yorum Yaz

Favorilere Ekle

Nelere baskın gelmedi ki,

Seni düşünmenin adı.

Ne zaman unutmaya çalışsam,

Elimde bir fotoğraf,

Masum bir bakışın sihirli coğrafyasında kaybolmuş gibi oluyorum..

Sonra hiç bitmeyen hasretler.

Sonu gelmeyen uzun yollar.

El alem ne der diye tutulamayan eller,

Verilemeyen çiçekler.

Hatta utanç sayılan sevdiğini söyleyememeler.

Ve hepsi ömürden giden bir nasılsın’a muhtaç günler geliyor aklıma.

Biliyorum..

Biliyorum dursam da bitmeyecek bileti sınırsız kesilmiş sana yolculuğum.

Ama…

Yoruldum be gülüm sensiz..

Yeter gel artık diyorum

Gel ki nefesinde soluklanayım

Gel ki bitir içimdeki özlem ateşini

Bak kala kaldım sensizliğinin orta yerinde bir başıma

Bitir şu yalnızlığımı

Unuttun mu

Senden başka yurdu yoktu ki hasretimin

Sormazdım nerelisin diye

bilirsin sensiz

sözcükler kadar kısacıktı yaşam

İçinde umutla karışık bir ana sığacak kadar.

Çünkü..

Hayat hancı

Biz yolcuyduk

Adı üstünde

Yalan dünya dedik işte

Tutunacak bir dalda yok umuttan başka

Haydi sevdam

Bak vakit daralıyor

Son nefesime kadar ziyan etme umudumu.

Bilirsin umudum sende kaldı.

Sırf bu sebepten gelsen diyorum gülüm.